fbpx

Pracodawcy Pomorza

ENenglish

Ostatnie spotkanie z cyklem Wielcy Dyrygenci na Ołowiance: Mozart Mahler i Michael Zilm

Filharmonia Bałtycka zaprasza na ostatnie w tym sezonie spotkanie z cyklu „Wielcy Dyrygenci” Tym razem Orkiestrę Symfoniczną Polskiej Filharmonii Bałtyckiej wykonującą najpiękniejsze dzieła Mozarta i Mahlera poprowadzi wychowanek Herberta von Karajana Michael Zilm. Koncert odbędzie się w piątek, 27. Marca, o godz. 19:00  w Filharmonii na Ołowiance.

Symfonia znaczy dla mnie budowanie świata wszelkimi środkami istniejących technik” – mawiał Gustaw Mahler, kompozytor wybitnych dzieł symfonicznych. Mimo, że IV symfonia G-dur z solem sopranowym z 1900r. jest dziełem o wiele bardziej skromnym w stosunku do poprzednich trzech symfonii Mahlera; to dzieło to wciąż wymieniane jest wśród najważniejszych kompozycji artysty, będących jego znakiem rozpoznawczym. Gdy dodamy do tego, prowadzenie orkietstry przez Michaela Zilma, który uchodzi za orędownika twórczości Mahlera, możemy spodziewać się z pewnością ciekawego koncertu. Michael Zilm należy on do grona najbardziej rozchwytywanych dyrygentów średniego pokolenia. Pod czujnym okiem Herberta von Karajana, młody dyrygent przygotował wiele przedstawień operowych w Niemczech i w Austrii. Duże znaczenie w jego karierze miały zwycięstwa w dwóch renomowanych konkursach dyrygenckich: im.Vuillermoza w Besançon (I nagroda) oraz im. Fitelberga w Katowicach (1987, I nagroda, nagroda orkiestry, 3 nagrody specjalne i złoty medal). Od początku kariery dyrygenckiej w centrum zainteresowań Zilma pozostawała muzyka przełomu XIX i XX wieku.

Program piątkowego koncertu uzupełnią dzieła genialnego klasyka W.A. Mozarta. Zabrzmi XXXIX Symfonia (KV 543) Es-dur, która jest najmniej znaną z ostatniej trylogii Mozarta. I choć jest może mniej wybitna od pozostałych dzieł z tej serii, stanowi na pewno wybitne osiągnięcie symfoniki Mozarta. Koncert zakończy aria koncertowa „Ch’io km scordi di te … Nie Temer, amato bene?”, K. 505, skomponowana przez Mozarta na sopran, fortepian i orkiestrę w Wiedniu 1786r. Kompozycja ta jest uważana za jedno z największych dzieł tego gatunku. Partie sopranu wykona etatowa artystka warszawskiej Opery Kameralnej. Przy fortepianie zasiądzie PROFESOR Królewskiej Akademii Muzycznej w Sztokcholmie i jej siostra w jednej osobie: Natalia Pasiecznik.

MICHAEL ZILM

Urodzony w 1957 r. w Stuttgarcie. Tam też odbył studia – najpierw w klasie skrzypiec i altówki, a od 1979 w klasie dyrygentury. Naukę kontynuował w Letniej Akademii Mozarteum w Salzburgu (M. Horvat) i Akademii Chigiana w Sienie ( F. Ferrara, B. Bartoletti, C.M. Gulini). Od 1979 pozostawał pod artystyczną opieką H. von Karajana, będąc jego asystentem przy przygotowywaniu oper Verdiego i Wagnera dla Festiwali Salzburskich.

Jest laureatem czterech międzynarodowych konkursów dyrygenckich: im. M. Malko w Kopenhadze (1983, IV nagroda), im. V. Gui we Florencji (II nagroda), im. Vuillermoza w Besançon (I nagroda), im. G. Fitelberga w Katowicach (1987, I nagroda, nagroda orkiestry, 3 nagrody specjalne i złoty medal)

Michael Zilm jest szczególnie gorliwym popularyzatorem muzyki G. Mahlera, A Brucknera oraz kompozytorów Szkoły Wiedeńskiej. W 1980 zainicjował w Stuttgarcie festiwal ” Dni Muzyki Nowej”, a w latach 1987 -91 był wykładowcą w Wyższej Szkole Muzycznej w Stuttgarcie i prowadził też Ensemble Neue Musik.

W latach 1991 – 1997 był Generalnym Dyrektorem Muzycznym Miasta Rostock i pierwszym dyrygentem Norddeutsche Philharmonie Rostock. W latach następnych był szefem Orkiestry Gulbenkian w Lizbonie.

Jako dyrygent współpracuje z najwybitniejszymi orkiestrami europejskimi oraz występuje na najważniejszych festiwalach.

OLGA PASIECZNIK

Olga Pasiecznik (ukr. Ольга Ігорівна Плиска-Пасічник, ur. 3 marca 1968 w Równem) – śpiewaczka (sopran) pochodzenia ukraińskiego, mieszkająca na stałe w Polsce. Poza Polską używa nazwiska w transkrypcji na angielski: Olga albo Olha Pasichnyk. Córka Ihora Pasicznyka i Jadwigi (z d. Antonowicz). Jej ojciec jest pierwszym rektorem Uniwersytetu Państwowego „Akademia Ostrogska”. Jej mężem jest Jurij Pliska, adiunkt Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.

Po studiach w Instytucie Pedagogicznym w Równem ze specjalnością muzyczno-pedagogiczną, kontynuowała studia w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie i w Konserwatorium Kijowskim (1996) ze specjalnością śpiewu operowego.

Zdobyła międzynarodowe uznanie po wygraniu II nagrody na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w ‚s-Hertogenbosch (1994). Zdobyła również II nagrodę na Mirjam Helin International Singing Competition w Helsinkach (1999), III nagrodę oraz nagrodę specjalną w kategorii muzyki oratoryjnej i nagrodę publiczności na Konkursie Wokalnym Królowej Elżbiety w Belgii (2000)[1]. Została wyróżniona także w Polsce – Paszportem tygodnika „Polityka” (1997)[1], nagrodami polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk za najlepsze nagrania solowe w 1997[1] i 2004 roku (Pieśni kurpiowskie Karola Szymanowskiego i Chantefleurs et Chantefables Lutosławskiego), nagrodą Orfeusz festiwalu „Warszawska Jesień” (1999), Złotym Krzyżem Zasługi (2001) oraz Nagrodą im. Andrzeja Hiolskiego (2004) za najlepszą kobiecą rolę operową (Melizanda w operze Debussy’ego – Peleas i Melizanda, Teatr Wielki – Opera Narodowa)[2]. W 2005 i 2010 roku została nominowana przez międzynarodowy magazyn operowy Opernwelt do tytułu „Najlepsza śpiewaczka sezonu artystycznego” za rolę Almireny (Händel – Rinaldo) i Roxany (Szymanowski – Krol Roger). W 2006 roku artystka otrzymała także nagrodę monachijskiego festiwalu Opernfestspiele, w 2007 – nagrodę im. Cypriana Kamila Norwida.

Jest etatową artystką Warszawskiej Opery Kameralnej[1]. Ma na swoim koncie ponad 40 partii m.in. w operach Monteverdiego, Glucka, Händla, Mozarta, Webera, Bizeta, Rossiniego, Verdiego, Pucciniego, Debussy’ego, Czajkowskiego, Szymanowskiego oraz kompozytorów współczesnych.

Występuje także w repertuarze kameralnym oraz w recitalach m.in. z rosyjskimi i ukraińskimi pieśniami, zwykle wraz ze swoją siostrą Natalią (fortepian). Śpiewała m.in. w Opéra Bastille, Théâtre des Champs-Élysées, Théâtre du Châtelet, Salle Pleyel (Paryż), Concertgebouw (Amsterdam), Palais des Beaux-Arts, Théâtre Royal de la Monnaie (Bruksela), Konzerthaus (Berlin), Auditorio Nacional de Música, Teatro Real (Madrid), Bayerische Staatsoper (Monachium), Theater an der Wien, Opera Flamandzka (Antwerpia), Grand Théâtre de Genève, Opery Narodowe w Warszawie i Helsinkach.

Współpracowała z licznymi orkiestrami i instytucjami polskimi (m.in. z Filharmonią Narodową, Sinfonią Varsovią, Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia) i zagranicznymi (m.in. Narodową Orkiestrą Symfoniczną Belgii, Narodową Filharmoniczną Orkiestrą Rosji, zespołem Concerto Köln, The English Concert, European Union Baroque Orchestra oraz Orchestre National de France). Współpracowała też z licznymi dyrygentami, m.in. Fransem Brüggenem, René Jacobsem, Heinzem Holligerem, Philippe Herrewegheem, Kazimierzem Kordem, Jerzym Maksymiukiem, Marc Minkowskim, Johnem Nelsonem, Andrew Parrottem, Krzysztofem Pendereckim, Trevorem Pinnockiem oraz Antonim Witem[1].

Jej technika śpiewu pozwala na wykonywanie szerokiego repertuaru z różnych epok, od późnego renesansu przez barok, klasykę, romantyzm, aż po współczesność (m.in. wykonywała utwory pisane specjalnie dla niej przez Krzysztofa Knittla, wiceprzewodniczącego Związku Kompozytorów Polskich).

Prowadziła klasę mistrzowską śpiewu podczas Międzynarodowej Letniej Akademii Muzyki Dawnej w Wilanowie oraz kursy interpretacyjne dla studentów Akademii muzycznych w kraju.

20 kwietnia 2013 odbyła się w Teatrze Wielkim w Warszawie prapremiera dwuaktowej opery Pawła Szymańskiego „Qudsja Zaher”[3]. Opera została skomponowana z myślą o Oldze Pasiecznik, która została wykonawczynią partii tytułowej.

Ma w swoim dorobku fonograficznym ponad 50 CD i DVD, które nagrała m.in. dla firm Dabringhaus und Grimm, Harmonia Mundi, Naxos i Opus 111.

NATALIA PASIECZNIK

    urodzona w Równem na Ukrainie, naukę gry na fortepianie rozpoczęła w wieku 3 lat, następnie uczyła się w szkole dla dzieci szczególnie uzdolnionych we Lwowie. Muzyczną edukację kontynuowała w Konserwatorium Muzycznym im. Mykoły Łysenki we Lwowie, na studiach podyplomowych w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie pod kierunkiem Andrzeja Stefańskiego oraz w Królewskiej Akademii Muzycznej w Sztokholmie u Staffana Schei. Jest laureatką Konkursu Pianistycznego „Nordic” w Nyborg (Dania, 1998) i Konkursu Pianistycznego w Cincinnati (USA, 1999), a w 2001 roku otrzymała nagrodę specjalną w Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Umberto Michelego w Mediolanie.

    Artystka posiada bardzo bogaty repertuar, który wykonuje nie tylko na współczesnym fortepianie, lecz także na instrumentach z epoki, występując zarówno jako solistka, jak i kameralistka. Koncertowała w całej Europie, USA, Japonii i Argentynie pod batutą takich dyrygentów, jak Christopher Hogwood, Jewgienij Swietłanow, Arie van Beek, Jacek Kaspszyk, Marek Moś, B. Tommy Andersson, Robert Stehii. Występowała gościnnie w wielu słynnych salach koncertowych, m.in. Suntory Hali w Tokio, Berwaldhallen i Konserthuset w Sztokholmie, De Singel w Antwerpii, Auditori Winterthur w Barcelonie, Musikhalle w Hamburgu czy Teatro Colón w Buenos-Aires. Współpracowała z wybitnymi orkiestrami, np. ze Swedish Radio Symphony Orchestra, Mozarteumorchester Salzburg, Orchestre d’Auvergne, oraz była zapraszana na prestiżowe festiwale w Polsce i poza jej granicami.

    Nagrywała zarówno dla rozgłośni radiowych, telewizyjnych, jak też znanych wytwórni płytowych: Opus 111, Naxos, Pro Musica Camerata, Musicon. Jej solowy album The fourth dimension z muzyką Jana Sebastiana Bacha i Oliviera Messiaena otrzymał najwyższą ocenę (pięć gwiazdek) magazynu „Muzyka 21″. Płytę z pieśniami Mozarta, nagraną z siostrą, Olgą Pasiecznik, uhonorowano Nagrodą im. Cypriana Kamila Norwida. Ich kolejny wspólny projekt Chopin – Complete Songs, wydany przez Naxos w Roku Chopinowskim 2010, został wysoko oceniony przez krytyków „Gramophone”, „Diapason” i „Ruchu Muzycznego”.

    Jest profesorem Królewskiej Akademii Muzycznej w Sztokholmie.