Jestem postacią fikcyjną „Jestem postacią fikcyjną” to dokumentalny portret Andrzeja Seweryna. Kamera przez rok towarzyszy bohaterowi, który wciąż pracuje na najwyższych obrotach – gra, reżyseruje, prowadzi teatr. Na ekranie widzimy artystę, ale i zwykłego człowieka, który bywa zmęczony, wybuchowy, czuły… Jaka jest prawdziwa cena wielkości? Jak dużo trzeba dla niej poświęcić? Co po mnie zostanie? – zapraszamy na projekcję oraz spotkanie z Andrzejem Sewerynem i producentką filmu Katarzyną Kubacką-Seweryn.
Andrzej Seweryn – aktor, reżyser teatralny i filmowy, nauczyciel akademicki, a od trzynastu lat też dyrektor Teatru Polskiego im. Arnolda Szyfmana w Warszawie – to postać wybitna. Z równym rozmachem potrafi zagrać bohaterów dramatów Szekspira, jak i drag queen. Dorobek artystyczny Andrzeja Seweryna jest ogromny. Na koncie ma ok. 100 filmów. Współpracował z takimi reżyserami, jak m.in.: Andrzej Wajda, Krzysztof Zanussi, Jerzy Hoffman, Peter Greenaway, Peter Brook, Steven Spielberg, Andrzej Żuławski, Giorgio Treves czy Agnieszka Holland. Jest laureatem wielu nagród filmowych, m.in. Złotych Lwów (Berlin), Srebrnego Lamparta (Locarno), Orłów (Gdynia). Seweryn, jako trzeci cudzoziemiec w historii, otrzymał w 1993 roku angaż do Comédie Française, jednego z najbardziej prestiżowych zespołów teatralnych na świecie. Andrzej Seweryn od najmłodszych lat angażował się społecznie. W 1968 roku był współorganizatorem słynnego studenckiego protestu przeciwko zdjęciu z afisza Teatru Narodowego „Dziadów” Adama Mickiewicza w reż. Kazimierza Dejmka. W listopadzie tego samego roku został aresztowany na pięć miesięcy za produkcję i kolportaż ulotek z hasłami wymierzonymi przeciw interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji. Został osadzony w więzieniu na Rakowieckiej w Warszawie. Zwolnienie uzyskał na mocy amnestii z lipca 1969 roku. – Dobrze pamiętam, jakie wrażenie zrobił na mnie występ Andrzeja Seweryna podczas koncertu charytatywnego Razem z Ukrainą, jaki odbył się niedługo po napaści Rosji – mówi prof. Janusz Rachoń z Klubu Myśli Obywatelskiej im. Tadeusza Mazowieckiego, organizującego wydarzenie. – Wyrecytował wiersz ukraińskiego wieszcza Tarasa Szewczenki – „Testament”. A na zakończenie wykrzyczał z całą mocą frazę, jakiej wobec agresora użył żołnierz z Wyspy Wężów: „Russkij wojennyj korabl, idi na chuj”. Podobnego aktu performatywnego dokonał później w Europejskim Centrum Solidarności w Gdańsku. To był mocny i odważny gest solidarności.
Rozmowę poprowadzi prof. Janusz Rachoń
Organizatorem wydarzenia jest Klubu Myśli Obywatelskiej im. Tadeusza Mazowieckiego.
