Projekt uchwały o przekształceniu i umowy (statutu) spółki przekształconej a ich finalne brzmienie

Kamil Łamiński, prawnik w Kancelarii prawnej MAJCHRZAK BRANDT I WSPÓLNICY

Przepisy Kodeksu spółek handlowych normujące procedurę przekształcenia spółek w sposób szczegółowy regulują także problematykę planu przekształcenia oraz załączników do tego planu. Wobec faktu, iż do planu przekształcenia załączane są m.in. projekty uchwały o przekształceniu i umowy (statutu) spółki przekształconej, w praktyce dość często pojawia się pytanie czy finalne brzmienie  wskazanej uchwały i umowy (statutu) musi być zbieżne treściowo z ich projektami załączonymi do planu przekształcenia.

Przedstawiony problem nie jest tylko teoretyczny, bowiem sytuacje mogące wpływać na konieczność wprowadzania zmian do umowy (statutu) spółki przekształconej czy też uchwały o przekształceniu, występują bardzo często.

Przepisy Kodeksu spółek handlowych (dalej jako KSH) nie normują wprost analizowanej kwestii.

Ujawnienie treści przedmiotowych załączników następuje w zasadzie już z chwilą zgłoszenia przez spółkę wniosku o wyznaczenie biegłego rewidenta celem zbadania planu przekształcenia. Już zatem na tym etapie, konieczne jest posiadanie przez spółkę przekształcaną projektu umowy (statutu) spółki przekształconej oraz projektu uchwały o przekształceniu. Projekt uchwały o przekształceniu oraz projekt umowy (statutu) wspólnicy otrzymują wraz z zawiadomieniem o planowanym przekształceniu i terminie powzięcia uchwały w sprawie przekształceniu (chyba, że zawiadomienie jest ogłaszane). W każdym jednak wypadku wspólnicy przekształcanej spółki mogą zapoznać się z dokumentami przekształceniowymi, w tym z przedmiotowymi załącznikami do planu przekształcenia, gdyż spółka obowiązana jest je wspólnikom udostępnić.  Termin ich udostępnienia nie może być krótszy niż dwa tygodnie przed planowanym dniem powzięcia uchwały o przekształceniu. Czy zatem po udostępnieniu wspólnikom tych dokumentów finalne brzmienie uchwały o przekształceniu i umowy (statutu) spółki przekształconej może odbiegać od brzmienia przekazanych im projektów?

Zagadnienie to wywołuje niekiedy wątpliwości. Mając jednak na uwadze postanowienia KSH, regulujące procedurę przekształcenia, wątpliwości te uznać należy za całkowicie nieuprawnione.

Po pierwsze, KSH w odniesieniu do przedmiotowych dokumentów wprost określa je mianem „projektów”, a zatem zgodnie z powszechnym rozumieniem tego słowa – ich wstępnej wersji. Całkowicie nieuzasadnionym byłoby zatem upatrywanie w projekcie dokumentu jego finalnej wersji. Po drugie, dopuszczalność dokonywania zmian w brzmieniu przedmiotowych załączników do planu przekształcenia znajduje potwierdzenie również w tym, że dokumenty przekształceniowe przygotowuje zarząd spółki przekształcanej (ewentualnie wspólnicy prowadzących sprawy spółki), natomiast ich ostateczne brzmienie zależeć będzie od woli wspólników, podejmujących uchwałę o przekształceniu, a następnie uchwałę w sprawie przyjęcia umowy (statutu) spółki przekształconej. Wyłączenie dopuszczalności rozbieżności treściowej umowy (statutu) spółki przekształconej lub uchwały o przekształceniu z ich projektami, prowadziłoby do absurdalnych konsekwencji w postaci utraty możliwości skutecznego przeprowadzenia procedury przekształcenia w oparciu o uprzednio przygotowany plan przekształcenia, w sytuacji gdy wspólnicy nie podejmą uchwał o treści identycznej z treścią ich projektów przygotowanych przez zarząd. Uzasadnień dla takiej rozbieżności treściowej może być natomiast wiele np. konieczność dokonania modyfikacji wysokości kapitału zakładowego lub zmiany personalne dotyczące organów spółki czy wspólników prowadzących sprawy spółki. Przygotowywanie dokumentacji przekształceniowej nieraz z dużym wyprzedzeniem powoduje, że niekiedy nieuchronnym staje się dokonywanie zmian w tej dokumentacji. Wyłączenie możliwości wprowadzania takich zmian wypaczałoby dość istotnie procedurę przekształcenia. Po trzecie wreszcie, ewentualna rozbieżność treściowa finalnego brzmienia przedmiotowych dokumentów i ich projektów nie wpływa niekorzystnie na sytuację wspólników spółki przekształcanej w tym sensie, że podjęcie przez nich decyzji o uczestnictwie w spółce przekształconej może nastąpić dopiero w chwili, w której uchwała o przyjęciu umowy (statutu) spółki przekształconej oraz uchwała o przekształceniu będą już podjęte, a zatem wspólnikom znana będzie ich ostateczna treść. To bowiem finalne brzmienie przedmiotowych dokumentów (a nie brzmienie projektów załączonych do planu przekształcenia) stanowić będzie dla wspólników podstawę podjęcia decyzji co do uczestnictwa w spółce przekształconej i złożenia w tym przedmiocie stosownego oświadczenia. Stanąć należy również na stanowisku, że nawet w odniesieniu do wspólników, którzy nie uczestniczyli w podjęciu uchwały o przekształceniu i uchwały o przyjęciu umowy (statutu) spółki przekształconej ewentualna rozbieżność treściowa tych uchwał w stosunku do projektów nie wpływa na ich sytuację, bowiem oświadczenie o uczestnictwie w spółce przekształcanej składać oni będą na wezwanie spółki już po podjęciu stosownych uchwał i tym samym znana im będzie ostateczna treść dokumentów, które mają kształtować ich sytuację w spółce przekształconej.

Opowiadając się zatem za dopuszczalnością wprowadzania zmian do finalnego brzmienia uchwały o przekształceniu oraz umowy (statutu) spółki przekształconej należy również zauważyć, że dopuszczalność ta obejmuje nie tylko wprowadzanie zmian w postanowieniach objętych uprzednio projektem przedmiotowych dokumentów ale również ewentualne rozszerzanie treści tych dokumentów tj. wprowadzanie od nich postanowień, które w projekcie w ogóle nie były ujęte. 

W celu uzyskania dalszych informacji prosimy o kontakt:

Kamil Łamiński: tel. +48 61 27 87 000;  k.laminski@mbwnet.pl

ORZECZNICTWO I ZMIANY W PRAWIE

Z WOKANDY

Jednostka budżetowa gminy nie jest VAT-owcem

W dniu 24 czerwca 2013 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie 7 sędziów podjął uchwałę, w której przyjął, iż gminne jednostki budżetowe nie są podatnikami podatku od towarów i usług. Podatnikiem jest w ocenie NSA sama gmina. Uchwała oznacza znaczne komplikacje dla jednostek samorządu terytorialnego w zakresie rozliczania VAT-u, zmuszając gminy do przeorganizowania swoich służb finansowych oraz dostosowania programów księgowych i prowadzonej rachunkowości. (sygn. akt: I FPS 1/13)

źródło: http://www.orzeczenia.nsa.gov.pl

Zwolniony z pracy nie musi od razu rejestrować się jako bezrobotny by otrzymać świadczenie przedemerytalne

W uchwale z dnia 2 lipca 2013 roku Sąd Najwyższy przyjął, iż okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych, określonego w art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych ( Dz. U. z 2013 r. poz. 170 – t.j.) nie musi przypadać bezpośrednio po rozwiązaniu stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy. Tym samym zarejestrowanie się jako osoba bezrobotna i pobieranie z tego tytułu zasiłku w okresie późniejszym aniżeli bezpośrednio po rozwiązaniu stosunku pracy nie może stanowić podstawy odmowy przyznania świadczenia przedemerytalnego. (sygn. akt: III UZP 2/13)

źródło: http://www.sn.pl

Obligatoryjne zarządzenie zawieszonej kary pozbawienia wolności nie zawsze zgodne z Konstytucją

Wyrokiem z dnia 17 lipca 2013 roku Trybunał Konstytucyjny uznał za niezgodny z Konstytucją przepis art. 75 § 1 Kodeksu karnego w zakresie, w jakim nie przewiduje możliwości odstąpienia przez sąd od zarządzenia wykonania kary w sytuacji, gdy wobec skazanego ponownie orzeczono karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, jeżeli przemawiają za tym szczególne względy. Obecne brzmienie art. 75 § 1 Kodeksu karnego nakładało na sąd obowiązek zarządzenia wykonania zawieszonej kary pozbawienia wolności, w sytuacji gdy skazany w okresie próby dopuścił się umyślnego przestępstwa podobnego i za to przestępstwo orzeczono względem niego prawomocnie karę pozbawienia wolności. Obligatoryjne zarządzenie wykonania kary musiało zatem dotyczyć również sytuacji, gdy za umyślne przestępstwo podobne popełnione w okresie próby co prawda wymierzono skazanemu karę pozbawienia wolności ale z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. W ocenie Trybunału, brak możliwości badania przez sąd czy w analizowanym przypadku rzeczywiście przestala istnieć pozytywna prognoza kryminologiczna przemawia za niekonstytucyjnością wskazanego przepisu. Zakwestionowany przepis utraci moc obowiązującą po upływie 18 miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku Trybunału w Dzienniku Ustaw, w tym okresie ustawodawca zobligowany będzie dokonać nowelizacji niekonstytucyjnego przepisu. (sygn. akt: SK 9/10)

źródło: http://www.trybunal.gov.pl

75% stawka podatku od nieujawnionych źródeł przychodów jest zgodna z Konstytucją

W dniu 18 lipca 2013 roku Trybunał Konstytucyjny za zgodne z Konstytucją uznał przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które przewidują 75 % stawkę podatku od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach. Trybunał nie podzielił zdania skarżącej, jakoby instytucja ta miała charakter represyjny, zbliżony do przepadku mienia. W ocenie Trybunału, podatek od dochodów nieujawnionych stanowi nadzwyczajną reakcję ustawodawcy na zjawisko zatajania uzyskiwanych przez podatnika przychodów, a wysoka stawka tego podatku spełnia dwie funkcje: rekompensacyjną (odzyskanie przez państwo podatku nieuiszczonego na zasadach ogólnych i należnych odsetek za zwłokę oraz pokrycie kosztów prowadzonych postępowań) oraz prewencyjna (zniechęcanie do oszustw podatkowych). Za niezgodne z Konstytucją Trybunał uznał jednak niektóre przepisy regulujące tryb postępowania w sprawie nakładania podatku od nieujawnionych dochodów, zarzucając im wadliwość legislacyjną (m.in. niejasne ukształtowanie pojęcia przychodu nieznajdującego pokrycia w ujawnionych źródłach bądź pochodzącego ze źródeł nieujawnionych, niejednoznaczne określenie zasad dotyczących biegu terminu do ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku od dochodów nieujawnionych oraz brak możliwości uwzględnienia terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego powstałego na zasadach ogólnych). Ustawodawca zobowiązany będzie poprawić wadliwe przepisy w terminie 18 miesięcy. (sygn. akt: SK 18/09)

źródło: http://www.trybunal.gov.pl

ZMIANY W PRAWIE

Postępowanie cywilne – PESEL/KRS/NIP powoda w każdym pozwie

W dniu 7 lipca 2013 r. weszła w życie ustawa z dnia 10 maja 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U.2013.106.654). Nowelizacja wprowadza obowiązek wskazywania w pozwach numerów identyfikujących powoda (PESEL, NIP, KRS) a w przypadku elektronicznego postępowania upominawczego również numerów identyfikujących pozwanego. Zgodnie z nowelizacją, w elektronicznym postępowaniu upominawczym będą mogły być dochodzone  roszczenia, które stały się wymagalne w okresie 3 lat od dnia wniesienia pozwu. Zmiany wprowadzono również w zakresie regulacji postępowania egzekucyjnego. Wskutek nowelizacji, dłużnicy zyskają możliwość zawieszenia postępowania egzekucyjnego, jeśli podstawę egzekucji stanowić będzie tytuł wykonawczy w postaci zaopatrzonego w klauzulę wykonalności wyroku zaocznego lub nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu nakazowym, upominawczym lub w EPU. W przypadku prowadzenia egzekucji w oparciu o wskazane tytuły wykonawcze, komornik zobligowany będzie do zawieszenia postępowania egzekucyjnego na wniosek dłużnika, jeśli dłużnik przedstawi zaświadczenie o doręczeniu ww. orzeczeń w trybie tzw. podwójnego awiza, na adres inny, aniżeli adres ustalony w postępowaniu egzekucyjnym. Zaświadczenia tego rodzaju wydawać będzie referendarz sądowy lub sąd, który procedował w sprawie. Komornik podejmie postępowanie, jeśli wierzyciel przedstawi stosowne zaświadczenie wydane przez referendarza sądowego lub sąd, z którego wynikać będzie, że wyrok zaoczny lub nakaz doręczono dłużnikowi prawidłowo – albo w  przypadku kolejnego doręczenia – że upłynął termin do wniesienia środka zaskarżenia. Postanowienia ustawy nowelizującej nie będą miały zastosowania do postępowań wszczętych i niezakończonych przed dniem jej wejścia w życie za wyjątkiem przepisów dotyczących zawieszenia postępowania egzekucyjnego na wniosek dłużnika.

Postępowanie cywilne/Prawo bankowe – dokumenty bankowe straciły przymiot dokumentów urzędowych

W dniu 20 lipca 2013 r. weszła w życie ustawa z dnia 19 kwietnia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo bankowe oraz ustawy o funduszach inwestycyjnych (Dz.U.2013.126.777). Nowelizacja pozbawia mocy prawnej dokumentów urzędowych dokumenty sporządzane przez banki i fundusze sekurytyzacyjne w postępowaniu cywilnym. Dokumenty wydawane przez te podmioty w innych celach, np. na potrzeby postępowania administracyjnego czy podatkowego nadal będą miały status dokumentów urzędowych.  Nowelizacja dostosowuje prawo do wyroków Trybunału Konstytucyjnego (sygn. akt: P 7/2009, P 1/2010).

Prawo budowlane – projekt budowlany z obligatoryjną analizą

Dnia 2 lipca 2013 roku ogłoszono rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 21 czerwca 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego. Nowe przepisy wprowadzają zasadę, zgodnie z którą dla każdego budynku, bez względu na wielkość powierzchni użytkowej, trzeba będzie przeprowadzać analizę możliwości racjonalnego wykorzystania wysokoefektywnych systemów alternatywnych zaopatrzenia w energię i ciepło. Analiza taka stanowi część opisu technicznego projektu budowlanego. Nowe wymogi nie będą miały zastosowania do budynków, w odniesieniu do których przed dniem wejścia  w życie aktu wykonawczego, złożono wnioski o pozwolenie na budowę oraz odrębne wnioski o zatwierdzenie projektu budowlanego; dokonano zgłoszenia budowy lub wykonywania robót budowlanych lub została wydana decyzja o pozwoleniu na budowę lub odrębna decyzja o zatwierdzeniu projektu budowlanego. Akt wejdzie w życie 3 października 2013 roku.

Prawo energetyczne – nowe rozporządzenie taryfowe dla paliw gazowych

25 lipca 2013 r. wejdzie w życie rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 28 czerwca 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie paliwami gazowymi (Dz.U.2013.134.820).  Zawarte w rozporządzeniu zapisy w pełni rozdzielają usługi przesyłu i dystrybucji gazu od obrotu tym surowcem. Zgodnie z rozporządzeniem, taryfę kształtuje się w taki sposób, aby odbiorca mógł na jej podstawie obliczyć należności odpowiadające zakresowi usług związanych z zaopatrzeniem w paliwa gazowe, określonemu w umowie sprzedaży paliw gazowych lub w umowie o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych, lub w umowie o świadczenie usług magazynowania paliw gazowych, lub w umowie o świadczenie usług skraplania lub regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego, lub w umowie kompleksowej. Ceny lub stawki opłat zawarte w taryfie kalkuluje się na okres 12 miesięcy kalendarzowych. Do spraw wszczętych a niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosowane będą nowe przepisy.

W LIPCU 2013 r. WCHODZĄ W ŻYCIE:

• Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 12 czerwca 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wzorów formularzy stosowanych w sprawach celnych (Dz.U.2013.119.729),
• Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 lipca 2013 r. w sprawie wysokości zwiększenia wskaźnika waloryzacji emerytur i rent w 2014 r. (Dz.U.2013.133.816),
• Ustawa z dnia 10 maja 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz ustawy – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz.U.2013.124.765),
• Ustawa z dnia 19 kwietnia 2013 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.2013.127.786),
• Ustawa z dnia 22 marca 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego (Dz.U.2013.76.480)*

*przedstawione zestawienie obejmuje wybrane akty prawne, których termin wejścia w życie przypada w lipcu 2013 roku.

W celu uzyskania dalszych informacji prosimy o kontakt:

Krzysztof Rubas: tel. +48 61 27 87 000;  k.rubas@mbwnet.pl

Wszelkie prawa do zamieszczonych tekstów są zastrzeżone na rzecz:

MAJCHRZAK BRANDT I WSPÓLNICY

Kancelaria prawna

www.mbwnet.pl