LISTOPAD 2013
Bałtycki Teatr Tańca
Sen nocy letniej / Święto wiosny
10.11 (niedziela), godz. 19.00
Teatr Wielki – Opera Narodowa
V Dni Sztuki Tańca
Sen nocy letniej
choreografia: Izadora Weiss
muzyka: Goran Bregović
kostiumy: Gosia Baczyńska
Arcydzieło Szekspira w interpretacji choreograficznej Izadory Weiss, z muzyką Gorana Bregovicia I kostiumami Gosi Baczyńskiej.
„Weiss wykonała doskonałą pracę narracyjną w swej opowieści (…) Jest to bardzo ludzkie podejście do Snu – pełne emocji, zabawy i odważnego ruchu w sprytnej, współczesnej inscenizacji. To spektakl, który można zabrać w dowolne miejsce na świecie i nadal nawiąże on kontakt z publicznością – i mam nadzieję, że będzie on podróżował. W zespole BTT widać ambicję i świeżość, które wspaniale było zobaczyć osobiście i które będę z zainteresowaniem śledził – wszyscy lubimy obserwować zwycięzców“.
Bruce Marriott, www.dancetabs.com
„Sen nocy letniej to komedia, ale nie brak w niej dramatycznych zwrotów akcji, rozdzierających serce zdrad i pomyłek (…). Każda z tych emocji i tak różnych tonacji jest mocno przez choreografa i tancerzy zarysowana. (…) Sen nocy letniej to dojrzały i piękny spektakl. To sukces choreograf i jej tancerzy”.
Jarosław Zalesiński, „Dziennik Bałtycki“
Święto wiosny
choreografia: Izadora Weiss
muzyka: Igor Strawiński
Święto wiosny to natomiast dzieło Igora Strawińskiego uznawane za najtrudniejsze w repertuarze zespołów baletowych na całym świecie. Przesłanie spektaklu związane jest z walką o odbudowanie prawdziwie partnerskich relacji między kobietą a mężczyzną.
„Święto Wiosny Weiss to bez wątpienia świetny teatr tańca, zadający pytania i stający do konfrontacji z wielkim wyzwaniem. (…)To przemyślana praca z ekstremalnym efektem – ale ten efekt sprawia, iż ja czuję się tak samo wykorzystany i skrępowany jak ta dziewczyna. (…)Bałtycki Teatr Tańca to utalentowany zespół, prowadzony przez młodą kobietę, której pasją (żeby nie powiedzieć mesjańskim zadaniem) jest tworzenie teatru tańca z głębokim przesłaniem”.
Graham Watts, „Ballet Magazin”
„Spektakl w warstwie fabularnej jest zdecydowanym protestem przeciwko przemocy, zniewoleniu i uzależnieniu kobiety od partnera. Weiss traktuje temat bardzo emocjonalnie. Spektakl ma sporo interesujących walorów, jest dynamiczny, zwarty, choreografka sprawnie operuje zespołem, szczególnie męskim. Wyraziście rysuje charaktery poszczególnych postaci (…) i na pewno nie pozostawia widza obojętnym”.
Barbara Kanold, „Gazeta Wyborcza”
Roman Statkowski
Maria
16.11 (sobota), godz. 19.00
17.11 (niedziela), godz. 17.00
kierownictwo muzyczne: Łukasz Borowicz
inscenizacja i reżyseria: Michael Gieleta
scenografia: James Macnamara
kostiumy: Fabio Toblini
choreografia: Emil Wesołowski
multimedia: Andrzej Goulding
obsada: Izabela Matuła, Paweł Skałuba, Leszek Skrla, Krzysztof Szumański, Jakub Monowid, Leszek Kruk, Jacek Batarowski, Krzysztof Brzozowski, Krzysztof Rzeszutek, Rafał Sambor, Witalij Wydra
oraz Chór i Orkiestra Opery Bałtyckiej
dyrygent: Sylwia Anna Janiak
Opera Romana Statkowskiego Maria, której libretto powstało w oparciu o romantyczny poemat Antoniego Malczewskiego. Współczesna inscenizacja nawiązuje wprost do stanu wojennego i realiów gdańskich.
Występ gościnny na scenie Opery Bałtyckiej
Polski Teatr Tańca
Czterdzieści
19.11 (wtorek), godz. 19.00
reżyseria, choreografia, scenografia i teksty Jo Strømgren
reżyseria światła Hans J. Skogen
kostiumy Bregje van Balen
asystentka Adriana Cygankiewicz
muzyka Jo Strømgren, Viljo Vesterinen, George Brassens, Fryderyk Chopin, Giacomo Puccini, Francisco Tarrega, Serge Gainsbourg, Giovanni Battista Pergolesi, Antonio Vivaldi, Norbert Gabla, Ronan Hardiman, Ich Troje, Astor Piazzolla, Alfredo Catalani, Eleni Karaindrou, Lars Årdal
opracowanie muzyki Krzysztof „Wiki” Nowikow
kierownik prób Anna Gruszka
„Mówią, że życie jest jak książka. Ale życie nie jest książką. Życie jest zapisane na tysiącach luźnych kartek. Możesz opowiedzieć historię, owszem, możesz nawet stwierdzić, że ta historia jest prawdziwa, lecz – doprawdy – wszystko to jest jedynie kwestią wyboru, decyzji, które strony ułożyć i w jakim porządku. Nasza opowieść jest właśnie taka”.
Jo Strømgren
Bałtycki Teatr Tańca
Windows / No More Play / Six Dances
28.11 (czwartek), godz. 19.00
30.11 (sobota), godz. 19.00
Windows
muzyka: Leszek Możdżer, W.A. Mozart, Marin Marais, J.S. Bach
libretto I choreografia: Izadora Weiss
scenografia multimedialna: Radek Moenert
kostiumy: paprocki&brzozowski
No More Play
muzyka: Anton Webern
choreografia, scenografia I kostiumy: Jiří Kylián
Six Dances
muzyka: W.A. Mozart
chreografia, scenografia I kostiumy: Jiří Kylián
Podczas jednego wieczoru Bałtycki Teatr Tańca prezentuje trzy jednoaktówki. Pierwsza z nich, Windows, to najnowsza choreografia Izadory Weiss do muzyki Mozarta, Marais, Bacha i oryginalnej muzyki skomponowanej do tego spektaklu przez Leszka Możdżera. Kostiumy zaprojektował duet paprocki&brzozowski.
No More Play do muzyki Weberna i Six Dances do muzyki Mozarta to natomiast jednoaktówki wielkiego choreografa, Jiříego Kyliána, dzięki którym jego zespół Nederlands Dans Theater podbił świat.
„Trzeba mieć odwagę, by stanąć do konfrontacji z Kyliánem, ale Izadora Weiss była przecież jego stażystką. Tak zatem jak jej mistrz dba, by ruch wykorzystywał naturalne walory ciała, ale chce też, by jej balety przekazywały jakąś myśl”.
Jacek Marczyński, „Rzeczpospolita”
„Drastyczne jest rozerwanie ukazane w „Windows” pomiędzy spokojnym światem dziewczyny słuchającej muzyki z tyłu sceny a jej wirtualnymi przeżyciami, które przedstawia tańczący zespół.
Poprzez swoją choreografię na wysokim technicznym poziomie, którą gdański zespół z łatwością i pełną elegancji oraz wdzięku perfekcją przeniósł na scenę, Izadora Weiss stworzyła przyciągający uwagę korowód różnego rodzaju relacji międzyludzkich”.
Heike Sommerkamp, „Neue Westfälische”
Opera? Si! – prelekcja sceniczna Jerzego Snakowskiego
30.11 (sobota), godz. 12.00
Operowe dziwactwa czyli Na pohybel listopadowi
„Każdy teatr jest domem wariatów. Ale opera jest oddziałem dla nieuleczalnych”. Tak, opera ma swoje dziwactwa. Tak, zdrowy rozsądek jest jej obcy. Ale czy to nie właśnie dzięki temu może ona powiedzieć najwięcej o naszej szalonej współczesności? Różnorodna, zwariowana, kolorowa tym razem niech stanie się antidotum na listopadową szarugę.
GRUDZIEŃ 2013
Giuseppe Verdi
Traviata
7.12 (sobota), godz. 19.00
8.12 (niedziela), godz. 17.00
10.12 (wtorek), godz. 19.00
11.12 (środa), godz. 19.00
reżyseria Karolina Sofulak
scenografia Hanna Szymcza
dyrygent Andryi Yurkevych
Tytuł, który w pełni zasługuje na swoje miejsce w rankingach popularności. Reżyserka spektaklu udowodniła, że można w Traviacie odnaleźć nowe tropy i wyrafinowanie w interpretacji postaci. Jej wizja i sprawny warsztat powodują, że tę operę ogląda się ze wzruszeniem należnym temu gatunkowi i powagą, jaka przysługuje opowieści o wielkiej miłości, którą tylko śmierć może unicestwić.
Bałtycki Teatr Tańca
Śmierć i dziewczyna / Sen nocy letniej
19.12 (czwartek), godz. 19.00
20.12 (piątek), godz. 19.00
21.12 (sobota), godz. 19.00
choreografia: Izadora Weiss
muzyka: Goran Bregović
kostiumy: Gosia Baczyńska
Arcydzieło Szekspira w interpretacji choreograficznej Izadory Weiss, z muzyką Gorana Bregovicia I kostiumami Gosi Baczyńskiej. Spektakl poprzedza jednoaktówka Izadory Weiss do muzyki Franza Schuberta, Śmierć i dziewczyna.
„Weiss wykonała doskonałą pracę narracyjną w swej opowieści (…)
Jest to bardzo ludzkie podejście do Snu – pełne emocji, zabawy i odważnego ruchu w sprytnej, współczesnej inscenizacji. To spektakl, który można zabrać w dowolne miejsce na świecie i nadal nawiąże on kontakt z publicznością – i mam nadzieję, że będzie on podróżował. W zespole BTT widać ambicję i świeżość, które wspaniale było zobaczyć osobiście i które będę z zainteresowaniem śledził – wszyscy lubimy obserwować zwycięzców“.
Bruce Marriott, www.dancetabs.com
„Sen nocy letniej to komedia, ale nie brak w niej dramatycznych zwrotów akcji, rozdzierających serce zdrad i pomyłek (…). Każda z tych emocji i tak różnych tonacji jest mocno przez choreografa i tancerzy zarysowana. (…) Sen nocy letniej to dojrzały i piękny spektakl. To sukces choreograf i jej tancerzy”.
Jarosław Zalesiński, „Dziennik Bałtycki“
Opera? Si! – prelekcja sceniczna Jerzego Snakowskiego
21.12 (sobota), godz. 12.00
Jest taki dzień czyli Urodziny Marii C.
Jej kariera wyznaczyła epokę nowożytną w dziejach opery. Z jednej strony była barwną divą z dawnej epoki – kapryśną, piękną, ekstrawagancką. Z drugiej – pokazała, że operę należy traktować serio, że prawdziwy artysta nie popisuje się w niej, ale mówi o czymś istotnym do publiczności. Kim są dzisiejsze śpiewaczki, następczynie Marii Callas?