fbpx

Pracodawcy Pomorza

ENenglish

Opera Bałtycka – repertuar na listopad i grudzień 2013

LISTOPAD 2013

 

Bałtycki Teatr Tańca

Sen nocy letniej / Święto wiosny

 

10.11 (niedziela), godz. 19.00

Teatr Wielki – Opera Narodowa

V Dni Sztuki Tańca

 

Sen nocy letniej

choreografia: Izadora Weiss

muzyka: Goran Bregović

kostiumy: Gosia Baczyńska

 

Arcydzieło Szekspira w interpretacji choreograficznej Izadory Weiss, z muzyką Gorana Bregovicia I kostiumami Gosi Baczyńskiej.

 

„Weiss wykonała doskonałą pracę narracyjną w swej opowieści (…) Jest to bardzo ludzkie podejście do Snu  – pełne emocji,  zabawy i odważnego ruchu w sprytnej, współczesnej inscenizacji. To spektakl, który można zabrać w dowolne miejsce na świecie i nadal nawiąże on kontakt z publicznością – i mam nadzieję, że będzie on podróżował. W zespole BTT widać ambicję i świeżość, które wspaniale było zobaczyć osobiście i które będę z zainteresowaniem śledził – wszyscy lubimy obserwować  zwycięzców“.

Bruce Marriott, www.dancetabs.com

 

Sen nocy letniej to komedia, ale nie brak w niej dramatycznych zwrotów akcji, rozdzierających serce zdrad i pomyłek (…). Każda z tych emocji i tak różnych tonacji jest mocno przez choreografa i tancerzy zarysowana. (…) Sen nocy letniej to dojrzały i piękny spektakl. To sukces choreograf i jej tancerzy”.

Jarosław Zalesiński,  „Dziennik Bałtycki“

 

 

Święto wiosny

choreografia: Izadora Weiss

muzyka: Igor Strawiński

 

Święto wiosny to natomiast  dzieło Igora Strawińskiego uznawane za najtrudniejsze w repertuarze zespołów baletowych na całym świecie. Przesłanie spektaklu związane jest z walką o odbudowanie prawdziwie partnerskich relacji między kobietą a mężczyzną.

 

„Święto Wiosny Weiss to bez wątpienia świetny teatr tańca, zadający pytania i stający do konfrontacji z wielkim wyzwaniem. (…)To przemyślana praca z ekstremalnym efektem – ale ten efekt sprawia, iż ja czuję się tak samo wykorzystany i skrępowany jak ta dziewczyna. (…)Bałtycki Teatr Tańca to utalentowany zespół, prowadzony przez młodą kobietę, której pasją (żeby nie powiedzieć mesjańskim zadaniem) jest tworzenie teatru tańca z głębokim przesłaniem”.

Graham Watts, „Ballet Magazin”

 

 

„Spektakl w warstwie fabularnej jest zdecydowanym protestem przeciwko przemocy, zniewoleniu i uzależnieniu kobiety od partnera. Weiss traktuje temat bardzo emocjonalnie. Spektakl ma sporo interesujących walorów, jest dynamiczny, zwarty, choreografka sprawnie operuje zespołem, szczególnie męskim. Wyraziście rysuje charaktery poszczególnych postaci (…) i na pewno nie pozostawia widza obojętnym”.

Barbara Kanold, „Gazeta Wyborcza”

 

 

Roman Statkowski

Maria

 

16.11 (sobota), godz. 19.00

17.11 (niedziela), godz. 17.00

 

kierownictwo muzyczne: Łukasz Borowicz

inscenizacja i reżyseria: Michael Gieleta

scenografia: James Macnamara

kostiumy: Fabio Toblini

choreografia: Emil Wesołowski

multimedia: Andrzej Goulding

 

obsada: Izabela Matuła, Paweł Skałuba, Leszek Skrla, Krzysztof Szumański, Jakub Monowid, Leszek Kruk, Jacek Batarowski, Krzysztof Brzozowski, Krzysztof Rzeszutek, Rafał Sambor, Witalij Wydra

oraz Chór i Orkiestra Opery Bałtyckiej

dyrygent: Sylwia Anna Janiak

 

Opera Romana Statkowskiego Maria, której libretto powstało w oparciu o romantyczny poemat Antoniego Malczewskiego. Współczesna inscenizacja nawiązuje wprost do stanu wojennego i realiów gdańskich.

 

 

Występ gościnny na scenie Opery Bałtyckiej

Polski Teatr Tańca

Czterdzieści

 

19.11 (wtorek), godz. 19.00

 

reżyseria, choreografia, scenografia i teksty Jo Strømgren
reżyseria światła Hans J. Skogen
kostiumy Bregje van Balen
asystentka Adriana Cygankiewicz
muzyka Jo Strømgren, Viljo Vesterinen, George Brassens, Fryderyk Chopin, Giacomo Puccini, Francisco Tarrega, Serge Gainsbourg, Giovanni Battista Pergolesi, Antonio Vivaldi, Norbert Gabla, Ronan Hardiman, Ich Troje, Astor Piazzolla, Alfredo Catalani, Eleni Karaindrou, Lars Årdal
opracowanie muzyki Krzysztof „Wiki” Nowikow
kierownik prób Anna Gruszka

 

„Mówią, że życie jest jak książka. Ale życie nie jest książką. Życie jest zapisane na tysiącach luźnych kartek. Możesz opowiedzieć historię, owszem, możesz nawet stwierdzić, że ta historia jest prawdziwa,  lecz –  doprawdy –  wszystko to jest jedynie kwestią wyboru,  decyzji,  które strony ułożyć i w jakim porządku. Nasza opowieść jest właśnie taka”.

Jo Strømgren

 

 

Bałtycki Teatr Tańca

Windows / No More Play / Six Dances

 

28.11 (czwartek), godz. 19.00

30.11 (sobota), godz. 19.00

 

Windows

muzyka: Leszek Możdżer, W.A. Mozart, Marin Marais, J.S. Bach

libretto I choreografia: Izadora Weiss

scenografia multimedialna: Radek Moenert

kostiumy: paprocki&brzozowski

 

No More Play

muzyka: Anton Webern

choreografia, scenografia I kostiumy: Jiří Kylián

 

Six Dances

muzyka: W.A. Mozart

chreografia, scenografia I kostiumy: Jiří Kylián

 

Podczas jednego wieczoru Bałtycki Teatr Tańca prezentuje trzy jednoaktówki. Pierwsza z nich, Windows, to najnowsza choreografia Izadory Weiss do muzyki Mozarta, Marais, Bacha i oryginalnej muzyki skomponowanej do tego spektaklu przez Leszka Możdżera. Kostiumy zaprojektował duet paprocki&brzozowski.

No More Play do muzyki Weberna i Six Dances do muzyki Mozarta to natomiast jednoaktówki wielkiego choreografa, Jiříego Kyliána, dzięki którym jego zespół Nederlands Dans Theater podbił świat.

 

„Trzeba mieć odwagę, by stanąć do konfrontacji z Kyliánem, ale Izadora Weiss była przecież jego stażystką. Tak zatem jak jej mistrz dba, by ruch wykorzystywał naturalne walory ciała, ale chce też, by jej balety przekazywały jakąś myśl”.

Jacek Marczyński, „Rzeczpospolita”

 

„Drastyczne jest rozerwanie ukazane w „Windows” pomiędzy spokojnym światem dziewczyny słuchającej muzyki z tyłu sceny a jej wirtualnymi przeżyciami, które przedstawia tańczący zespół.

Poprzez swoją choreografię na wysokim technicznym poziomie, którą gdański zespół z łatwością i pełną elegancji oraz wdzięku perfekcją przeniósł na scenę, Izadora Weiss stworzyła przyciągający uwagę korowód różnego rodzaju relacji międzyludzkich”.

Heike Sommerkamp, „Neue Westfälische”

 

 

Opera? Si! – prelekcja sceniczna Jerzego Snakowskiego

 

30.11 (sobota), godz. 12.00

 

Operowe dziwactwa czyli Na pohybel listopadowi

„Każdy teatr jest domem wariatów. Ale opera jest oddziałem dla nieuleczalnych”. Tak, opera ma swoje dziwactwa. Tak, zdrowy rozsądek jest jej obcy. Ale czy to nie właśnie dzięki temu może ona powiedzieć najwięcej o naszej szalonej współczesności? Różnorodna, zwariowana, kolorowa tym razem niech stanie się antidotum na listopadową szarugę.

 

 

GRUDZIEŃ 2013

 

Giuseppe Verdi

Traviata

 

7.12 (sobota), godz. 19.00

8.12 (niedziela), godz. 17.00

10.12 (wtorek), godz. 19.00

11.12 (środa), godz. 19.00

 

reżyseria Karolina Sofulak

scenografia Hanna Szymcza

dyrygent Andryi Yurkevych

 

Tytuł, który w pełni zasługuje na swoje miejsce w rankingach popularności. Reżyserka spektaklu udowodniła, że można w Traviacie odnaleźć nowe tropy i wyrafinowanie w interpretacji postaci. Jej wizja i sprawny warsztat powodują, że tę operę ogląda się ze wzruszeniem należnym temu gatunkowi i powagą, jaka przysługuje opowieści o wielkiej miłości, którą tylko śmierć może unicestwić.

 

 

Bałtycki Teatr Tańca

Śmierć i dziewczyna / Sen nocy letniej

 

19.12 (czwartek), godz. 19.00

20.12 (piątek), godz. 19.00

21.12 (sobota), godz. 19.00

 

choreografia: Izadora Weiss

muzyka: Goran Bregović

kostiumy: Gosia Baczyńska

 

Arcydzieło Szekspira w interpretacji choreograficznej Izadory Weiss, z muzyką Gorana Bregovicia I kostiumami Gosi Baczyńskiej. Spektakl poprzedza jednoaktówka Izadory Weiss do muzyki Franza Schuberta, Śmierć i dziewczyna.

 

„Weiss wykonała doskonałą pracę narracyjną w swej opowieści (…)

Jest to bardzo ludzkie podejście do Snu  – pełne emocji,  zabawy i odważnego ruchu w sprytnej, współczesnej inscenizacji. To spektakl, który można zabrać w dowolne miejsce na świecie i nadal nawiąże on kontakt z publicznością – i mam nadzieję, że będzie on podróżował. W zespole BTT widać ambicję i świeżość, które wspaniale było zobaczyć osobiście i które będę z zainteresowaniem śledził – wszyscy lubimy obserwować  zwycięzców“.

Bruce Marriott, www.dancetabs.com

 

Sen nocy letniej to komedia, ale nie brak w niej dramatycznych zwrotów akcji, rozdzierających serce zdrad i pomyłek (…). Każda z tych emocji i tak różnych tonacji jest mocno przez choreografa i tancerzy zarysowana. (…) Sen nocy letniej to dojrzały i piękny spektakl. To sukces choreograf i jej tancerzy”.

Jarosław Zalesiński,  „Dziennik Bałtycki“

 

 

Opera? Si! – prelekcja sceniczna Jerzego Snakowskiego

 

21.12 (sobota), godz. 12.00

 

Jest taki dzień czyli Urodziny Marii C.

Jej kariera wyznaczyła epokę nowożytną w dziejach opery. Z jednej strony była barwną divą z dawnej epoki – kapryśną, piękną, ekstrawagancką. Z drugiej – pokazała, że operę należy traktować serio, że prawdziwy artysta nie popisuje się w niej, ale mówi o czymś istotnym do publiczności. Kim są dzisiejsze śpiewaczki, następczynie Marii Callas?