Pod tym hasłem słuchacze z Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego Nr 1 w Gdańsku przypomnieli czasy Polski niepodległej sprzed 104 lat. Rocznicę tę uczciły osoby uczestniczące w  kursach przygotowania zawodowego dla osób niepełnosprawnych. To publiczna placówka edukacyjna dla młodzieży i dorosłych, która, jako jedyna w Polsce, prowadzi takie szkolenia. Wśród gości uroczystości była europosłanka Magdalena Adamowicz. Pracodawców Pomorza reprezentował Wojciech Szczepański – wiceprezes zarządu ds. kontaktów szkół z pracodawcami. Wszystko odbyło się w klimacie przedwojennej Polski. Byli piłsudczycy i damy z epoki.

 O idei powstania tego typu edukacji rozmawiam z  z-cą dyr ds. kształcenia ustawicznego – Marią Kluszczyk:

– Dlaczego zwróciła Pani uwagę na osoby niepełnosprawne?

– Wszyscy wokół mówili o potrzebie dostępu osób niepełnosprawnych do edukacji. I bardzo dobrze, że takie osoby mogą bez problemu skończyć nie tylko szkołę podstawową, średnią ogólnokształcącą, a nawet zdać maturę. Ale co potem? Przecież nie mają żadnego określonego zawodu, więc kto ich zatrudni?  W jakim charakterze? Cieszę się, że nasze Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego Nr 1 w Gdańsku jest placówką oświatową prowadzącą edukację młodzieży i dorosłych, że w  ofercie znajduje się: Technikum Nr 2 dla młodzieży, Branżowa Szkoła I Stopnia Nr 2 dla młodzieży, Liceum Ogólnokształcące dla dorosłych, Szkoła Policealna dla dorosłych i nawet Kwalifikacyjne Kursy Zawodowe. Ale wciąż miałam niedosyt, czegoś jeszcze brakowało… Wreszcie udało się – jako jedyna w Polsce szkoła – prowadzimy kursy kwalifikacyjne dla osób  z niepełnosprawnością . W dodatku nasi słuchacze mogą, po dwu latach nauki, otrzymać dyplom technika w jednej z oferowanych przez nas specjalności…

– Dyplom technika w dwa lata? – dziwię się.

– Oczywiście, bo oni mają już ukończoną szkołę ogólnokształcącą, więc edukują się tylko w przedmiotach zawodowych. Poza tym, to nie są osoby niepełnosprawne intelektualnie , ale tylko fizycznie lub charakterologicznie. Od lat największą grupę tworzą ofiary dziecięcego porażenia mózgowego. Nawet jeśli niepełnosprawność intelektualna  jest tak głęboka, że poruszają się na wózku inwalidzkim, ich umysły są w absolutnym porządku, a nawet bywa, że niektórzy odznaczają się ponadprzeciętną inteligencją i zdolnościami.

– Dlatego organizuje Pani takie uroczystości jak dzisiejsza, aby mogli te zdolności zaprezentować.

– Oczywiście. Aby ich dowartościować psychicznie, żeby nie myśleli, że są ludźmi gorszej kategorii. Aby mogli udowodnić, że coś, prócz nauki zawodu, potrafią i tymi dodatkowymi zainteresowaniami i umiejętnościami mogą zaimponować. Poza tym, nasza rocznicowa niepodległościowa uroczystość to było tez wychowanie zarówno patriotyczne jak historyczno-obyczajowe.

– Wymyśliła Pani przebieranie się w stroje z epoki.                                                                                                                                                                                                                                             

– Jakie to było dla nich pole do wykazania się inwencją! Wybrali, przy naszej nauczycielskiej pomocy, stroje z wypożyczalni, przybliżające epokę dwudziestolecia międzywojennego. Zobaczyli jak ubierały się kobiety – nawet na okazje towarzyskie, salonowe, na rauty i na koncerty oraz panowie z rożnych sfer.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                    – Poprowadziła Pani nawet pokaz mody…

– Do tej naszej zabawy w dwudziestolecie włączyli się też nauczyciele i niektórzy rodzice, myślę, że wszyscy świetnie się bawili…

– Zauważyłam, że wasi słuchacze nie mieli psychicznych oporów, aby wystąpić przed dość licznym audytorium i zaprezentować swe umiejętności.

– A widzowie byli zdziwieni gdy usłyszeli jak gra na skrzypcach „Odę do radości”, nasz unijny hymn …..

– Inna słuchaczka odczytała kilka swych wierszy…

– Tak. To była Paula Bojahr. – Były wzruszające. Zapamiętałam fragment jednego z nich:

…”Odwracamy głowę, jakby nic się nie stało

a przecież potrzebna jedna chwila aby wszystko pozmieniać

Jedna krótka chwila aby światu było dobrze

aby nikt więcej nie doznał krzywdy.”

– Zaprezentowano też umiejętności powiązane z kształceniem zawodowym...

–  Obecnie prowadzimy następujące kierunki zawodowe:  technik fotografii i multimediów, technik procesów introligatorskich, technik procesów drukowania, technik grafiki i poligrafii cyfrowej, technik reklamy, technik prac biurowych. Nasi słuchacze przygotowali na uroczystość prezentację multimedialną o Józefie Piłsudskim, galerię fotografii z naszych zajęć, wykonali sesję portretowa naszych gości.

– Jak przebiega cykl nauki na kursach w Waszej szkole?

Zajęcia odbywają się w systemie zaoczno-stacjonarnym. Dwa dni w tygodniu, średnio co 2 tygodnie. Kwalifikacyjne kursy zawodowe są pozaszkolną formą kształcenia ustawicznego. Dają możliwość przygotowania się w krótkim czasie do pracy na stanowisku wymagającym określonych kwalifikacji. Uczestnik kursu może realizować odrębnie wybraną kwalifikację, po ukończeniu której otrzyma zaświadczenie o ukończeniu kursu. Po zdaniu egzaminu zawodowego w zakresie tej kwalifikacji, przeprowadzanego przez Okręgową Komisję Egzaminacyjną, otrzyma świadectwo potwierdzające daną kwalifikację. Natomiast po potwierdzeniu dwóch kwalifikacji oraz posiadaniu wykształcenia średniego, może uzyskać dyplom potwierdzający kwalifikacje w zawodzie technik Zajęcia odbywają się w naszych dwóch placówkach – w Centrum przy ul. Hallera 16/18 i przy ul. Sobieskiego 92, w zależności od wymagań warsztatowych.

– Wasze patriotyczno-historyczne uroczystości zaszczycili prominentni goście – z p. europosłanką Magdaleną Adamowicz na czele, chyba macie spory krąg przyjaciół?

– Ale wciąż poszukujemy nowych. Nasi słuchacze pochodzą z rozmaitych środowisk i mają różne potrzeby, również materialne  . Oczywiście zabiegamy o wsparcie i pomoc dla nich we wszelkich możliwych źródłach. Miło mi, że Pani poseł trafnie podsumowała idee naszego kształcenia, mówiąc: Nie ma nikogo, kto by wszystko potrafił i ale każdy coś potrafi i wy nas o tym przekonaliście.

Anna Kłos